ขัดพอร์ท Ep.2



ความเดินตอนที่แล้ว กด ..ร้อน..พัง...รื้อ...ขัด
อ่าน ความเป็นมาของ การขัดพอร์ท บ้านๆ Ep.1 ที่นี่

เอาหละต่อกันเลยหลังจากที่ เชื่อว่าอุปกรณ์ที่มีจะขัดพอร์ทได้อย่างสำเร็จลุล่วง ณ ตอนนี้
ฝาสูบของเครื่อง H22a ได้ยกออกมาอยู่บนโต๊ะทำงานเรียบร้อยแล้ว และ ก็พบว่า
วาล์วปิดไม่สนิท ประมาณ 3 สูบ ยังไม่รวมถึงคราบเขม่า คราบตะกรันจากสารเติมแต่งของน้ำมัน
เกาะหนาเตอะ ฯลฯ ถึงเวลาถอดวาล์วและทำความสะอาด สิ่งต่างๆ

แต่ก่อนจะหลงประเด็นเพราะกิเลสที่อยากจะขัดพอร์ทนั้น ผมต้องวัดความเรียบความโก่งของฝาสูบ
เสียก่อน เพราะเครื่องมีอาการฮีทมา ไม่ใช่นั่งขัดไปเรื่อยแล้วก็ค่อยมาพบว่าฝาโก่งทีหลัง
ผมใช้วิธีง่ายๆทั่วไปคือ ใช้สันไม้บรรทัดฟุตเหล็กวาง แล้วสอดฟิลเลอร์เกจ์วัดตามแนวต่างๆ
ผลที่ได้คือฝาไม่โก่งไม่บิดแต่อย่างใด และยังแถมไปวัดที่ตัวเสื้อสูบซึ่งก็ปกติ


การทำความสะอาดนั้น จากที่รื้อรถมานาน ผมค้นพบว่า คราบตระกูลน้ำมัน หรือจารบีหนืดๆ
ใช้ น้ำมันหล่อลื่นสารพัดประโยชน์ล้างออกได้ดี (ไม่ระบุยี่ห้อนะ เผื่อมีสปอนเซอร์ 555)
โดยการฉีด แล้วใช้แปรงค่อยๆปัดทำความสะอาด เดชะบุญที่ แฟนวุ่นวายกับวงการขนม
และเคยมาช่วยทำรถเล่น จึงแนะนำแปรงที่ใช้กับการทำขนม ซึ่งดีและขนแน่นกว่าแปรงทาสี
ซึ่งมันดีจริงครับ  ส่วนคราบที่แลดูจะฝังลึก ประเภทนานหลายล้านปีแสงนั้น ผมไม่ได้เลือกใช้
น้ำมันเบนซิน ดีเซลในการล้าง แต่ใช้ทินเนอร์ล้างแทน แบ่งใส่ขวดน้ำกลั่นวิทยาศาสตร์ ล้างดีมาก
แต่ก็ควรระวังพวกซีลยางสักนิด เพราะอาจจะไม่ถูกโรคกันได้  และในบางส่วนเพื่อลดต้นทุน
ก็ยังคงใช้เบนซินล้างเช่นกัน





การล้างเป็นไปอย่างช้าๆ จากนั้นตัววาล์วก็ถูกนำมาตรวจสอบว่าคดหรือไม่ดีที่วาล์วยังไม่คดสักตัว
และ ก้านวาล์วก็ยังได้ค่าตามสเปคของโรงงาน จะมีก็แต่บ่าวาล์วที่สึกหรอมากหน่อย แต่ก็อย่างที่
บอกไว้ตั้งแต่แรกว่าผมกะว่าจะบดวาล์วแล้วประกอบกลับเลย ในขั้นตอนนี้จึงไม่ติดขัดอะไร
วาล์วถูกปั่นด้วยแปรงลวดเพื่อทำความสะอาด จนเขม่ากรังๆออกไปจนหมด พอจะมีโหงวเฮ้งขึ้นมาบ้าง





จากนั้นก็จะเริ่มเข้าสู่การขัดพอร์ท ตามที่ตั้งใจไว้สักที ผมใช้หัวขัดเหล็กไล่ขัดรอยต่อของการหล่อออก
ก่อนซึ่งจะเป็นส่วนที่ขัดหูขัดตาที่สุด อ้ออีกสิ่งหนึ่งที่จำเป็นคือหน้ากากครับ ไม่อย่างนั้นจบงานพอร์ทเราจะลื่น แต่ปอดเราจะเต็มพอดี

สิ่งที่ขัดหูขัดตาที่สุดคือ ไอ้เส้นรอยต่อเหมือนตะเข็บในแต่ละพอร์ทนี่หละ เห็นแล้วอยากจะเกลาๆมันทิ้ง
ผมเริ่มจากหัวเจียรคาร์ไบด์ ค่อยๆเจียรออกทีละนิดๆ ทำช้าๆไปเรื่อยๆ จนตะเข็บเรียบ หลังจากนั้นก็ค่อย
เจียรผิวของพอร์ทที่ดูเป็นทรายๆออกให้เกลี้ยง เปรียบเทียบก่อนหลังกันหน่อย






หลังจากที่พอร์ทเริ่มได้เค้าว่าจะเรียบแล้ว ผมก็เจียรขัดต่อด้วยกระดาษหัวขัดทราย  จากนั้นก็ขัดทรายไล่เบอร์ 500 -800 -1000 -1200  ซึ่งในบางส่วนก็ใช้มือขัดถนัดกว่า และสุดท้ายปั่นกันให้เงาโชว์ความใส
ด้วยครีมตระกูลขัดโลหะ  มาดูภาพกันเลย








หลังจากนั่งหลังขดหลังแข็ง แยงๆขัดๆ อยู่ประมาณหนึ่งสัปดาห์ (หลังเลิกงาน)
เหมือนทุกอย่างจะเสร็จสิ้นเรียบร้อย สบายใจไปหนึ่งเปราะเพราะผมได้พอร์ทไอเสียสมใจอยากแล้ว
ไม่น่าเชื่อว่าจะอดทนทำมันได้จนสำเร็จ เอาหละเรายังคงเหลืองานประกอบกลับอีก
แต่ฝาสูบที่มีพอร์ทลื่นแล้ว ยังคงต้องการวาล์วที่ปิดสนิทด้วย อย่างที่บอก เล่นวาล์วลอยตั้ง 3 สูบ
จะไปวิ่งออกได้ยังไง  ดังนั้นงานต่อไปก็หนีไม่พ้นการบดวาล์ว ซึ่งผมบดด้วยมือธรรมดานี่หละ
เพราะมันได้ความรู้สึกดี วิธีการบดวาล์วนั้นขอแนะนำให้เสิร์ชหาในยูทูปเลยครับ มีเต็มไปหมด
อุปกรณ์ก็ไม่มีอะไรมาก เพียงแค่ไม้บดวาล์ว และ กากเพชร (ใครขี้เกียจซื้อไม้ก็ใช้ พวกกาวแท่ง
ที่ใส่กับปืนร้อน เอาไฟแช๊คลนแล้วติดบนวาล์วก็ปั่นพอได้อยู่ แต่แรงมากก็อาจจะหลุด) 
กากเพชรที่ใช้จะมีละเอียดและหยาบ ในวาล์วตัวแรกๆเราจะกะไม่ค่อยถูกว่าใช้หยาบนานแค่ไหน
แต่พอทำไปสักพักจะคล่องและไวเอง  





หลังจากมั่นใจว่าวาล์วปิดสนิทดีแล้ว ก็ทำการอัดใส่วาล์วกลับเข้าไป ด้วย ซีแคลมป์ เช่นเดิม เมื่อใส่วาล์วเรียบร้อยก็ต้องใส่เล็บวาล์ว เมื่อก่อนผมเรียบประกับวาล์ว ถึงตอนนี้ก็ยังงงอยู่ว่าสรุปมันเรียกอะไร ไอ้เจ้าตัวนี้มันเป็นเหล็กเล็กๆ ทำหน้าที่ล๊อคที่ท้ายก้านวาลว์ให้อัดอยู่กับตัว รีเทนเนอร์ตัวบน
ตัวเล็บวาล์วมีคุณสมบัติเป็น แม่เหล็กซะด้วย ... คนไม่เคยใส่ก็จะรู้สึกใส่ยากเพราะต้องหาอะไรคีบใส่
กลับเข้าไป วิธีในการใส่ที่จะทำให้ง่ายและไม่ดิ้นเพราะแม่เหล็กคือการทำเล็บวาล์วไปทาจารบี แล้วค่อยคีบใส่เข้าไป  เมื่อใส่เสร็จแล้ว ต้องตอกที่ท้ายรีเทนเนอร์ เพื่อให้เจ้าเล็บวาล์วนี่เข้าล๊อคเข้าทรง เป็นอันเสร็จ หลังจากที่ทำการใส่วาล์วเรียบร้อยแล้วนั้น ผมทดสอบว่าวาล์วปิดสนิทหรือไม่ โดยการเทน้ำมัน
เข้าไปบนห้องเผาไหม้ แล้วใช้ลมเป่าเข้าไปดูว่ามีฟองอากาศเล็ดลอดหรือเปล่า ถ้าไม่มีก็สบายใจไป
อ้อ อีกเรื่องควรถือโอกาศเปลี่ยน ยางตีนวาล์วไปเลย เพราะเจ้าตัวนี้ในเครื่องอายุมากๆมักจะเสื่อมแข็ง
ทำให้การซีลน้ำมันตรงก้านวาล์วไม่ดี และทำให้มีควันไหล ซึ่งในรถปกติ ก็นับว่าเป็นงาน ฆ่าช้างเอางา
เพราะ มันต้องรื้อเยอะเพื่อจะเปลี่ยนแค่ชิ้นส่วนเล็กๆแค่นั้น






เมื่อทุกอย่างเรียบร้อย ผมก็ทยอยประกอบฝาสูบกลับเข้าที่  ผมถือโอกาส เปลี่ยน สายพานราวลิ้น
สายพานบาลานซ์ชาฟท์ ลูกรอก และตัวดันรอก และ ส่วนต่างๆที่เกี่ยวข้องไปด้วยเลยทีเดียว
ใช้เวลาพอสมควรในการประกอบเพราะถือโอกาส ล้างสิ่งต่างๆที่มันเลอะเทอะไปด้วย
เอาหละ ถ่ายภาพซะหน่อยก่อนจะไม่ได้เห็นเจ้าพอร์ทไอเสีย Diy นี่อีกนาน



และเรื่องก็มาถึงจุดสำคัญ นั่นก็คือการสตาร์ท ... ซึ่งก็กลัวว่าจะสตาร์ทไม่ติด มันเป็นความรู้สึกทุกครั้งที่ต้องตั้งสายพานราวลิ้น ทั้งๆที่ทำงานลักษณะนี้มาหลายคัน และเคยตั้งผิดครั้งแรกครั้งเดียวตั้งแต่เริ่มทำรถมา ( มันมีอีกครั้งที่ไม่ผิด แต่ไม่ถูกไว้ว่างๆอาจจะเขียนให้อ่าน) 
1-2-3 บิดสตาร์ท เครื่องติดชึ่ง เสียงดังสนั่นโรงรถในเวลา 4 ทุ่ม โอเคทุกอย่างเรียบร้อยดี ผมใช้เวลาอีกหลายวันในการ เปลี่ยนน้ำทิ้งเนื่องจากความมันของน้ำมันยังคงค้างในระบบ อ้อลืมบอกผมเปลี่ยนหม้อน้ำไปแล้วด้วยเนื่องจากลูกเก่านั้น อุดมไปด้วยครีมข้นของน้ำมันปั่นรวมกับ คูลแลนท์ 
สิ่งที่น่าดีใจคือ ไม่มีอาการของฝาโก่ง หรือน้ำมันเข้ามาปะปนกับน้ำหม้อน้ำแต่อย่างใด เอาหละสิ่งที่หวังต่อไปคือ มันจะวิ่งดีหรือไม่ ????

อยากได้คำตอบก็ต้องออกไปลอง ครั้งแรกที่ได้ลองขับมันลื่นขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ยิ่งในช่วงก่อนวีเทคจะทำงาน คือก่อน 5200 รอบ รถมีกำลังและไหลลื่นขึ้นมาก เรียกได้ว่าไปลอยๆ และเมื่อลากรอบให้วีเทค
เปิด จากที่รู้สึกเพียงแค่มีแรงดึงเบาๆ กลับกลายเป็นรถที่มีแรงดึงมากกว่าเดิมอย่างเห็นได้ชัด
ในเชิงของตัวเลข ผมยังไม่มีเวลาเอาไปขึ้น ไดโน หรือ เอาไปวิ่งควอเตอร์ไมล์จับเวลาแต่อย่างใด
แต่โดยรวมเอาเป็นว่าพอใจกับสิ่งที่ทำและเวลาที่เสียไปไม่น้อย

ในส่วนของสาเหตุของการพัง จนได้ยกฝาออกมาเล่นครั้งนี้ ยังคงเป็นเรื่องที่น่าพิศวงอยู่ แต่ก็เหลือข้อสันนิษฐานอีกไม่มาก แล้วไว้ผมจะเล่าให้ฟัง วันนี้ไปหละครับ





หมายเหตุ หนูทดลองในวันนี้คือ - Honda Accord 1990 (ตาเพชร)











บทความที่ได้รับความนิยม